Soms heb je geluk en komt er iets op je pad dat je geweldig veel plezier en energie geeft, precies wanneer je het nodig hebt. Dat overkwam mij enige tijd geleden. 

Voor de gemeente Groningen mocht ik, met collega’s een locatie voor noodopvang van asielzoekers opzetten en er een tijd locatiemanager zijn. Opvang van mensen waarvoor in de aanmeldlocatie in Ter Apel geen plaats meer is. 

We hadden nog geen week de tijd. Er was weliswaar een pand. Dat pand moest worden opgeknapt, schoongemaakt en ingericht om er 140 asielzoekers in op te vangen. In dezelfde tijd moesten woonbegeleiders worden aangesteld in ingewerkt. Om dit voor elkaar te krijgen haalden we alles uit de kast en voelden we ons cowboy-ambtenaren. Na 5 dagen konden we de eerste groep van 70 asielzoekers ontvangen. 

Het team van locatiemanagers en woonbegeleiders bestond uit mix van twintigers en dertigers (ik was de “oudere jongere”) met zowel een (buitenlandse) moslim achtergrond als een Nederlandse achtergrond. Mensen met verschillende culturen, opvoeding en vaardigheden, die van meet af aan een open samenwerking met elkaar aangingen en van elkaar wilden leren. Wat een feest!

Al eerder had ik vluchtelingenwerk gedaan op Lesbos. Daarom stond voor mij als een paal boven water dat ik wilde werken aan een vriendelijke respectvolle omgang met vaak kwetsbare asielzoekers. Samen met woonbegeleiders en beveiliging hebben we daar vanaf het eerste welkom en de eerste intake aan gewerkt. Simpel: vriendelijk, menselijk en respectvol, net zoals jij en ik behandeld willen worden.

De noodopvanglocatie voor asielzoekers is nu bijna drie maanden open. Er is een vrolijke gemeenschap van mensen ontstaan. In de afgelopen tijd zijn er geen incidenten geweest en is de bewaking naar een minimum afgeschaald. Asielzoekers werken zelf hard mee aan het schoonhouden van het gebouw en de omgeving. Er is een tuintje aangelegd, muurschilderingen gemaakt, er worden taallessen verzorgd en sport- en spelactiviteiten georganiseerd.  Enkele bewoners werkten zelfs als vrijwilliger op het festival Noorderzon. Er is kortom een sfeer van vrolijkheid en verdraagzaamheid. Mensen uit de buurt van de noodopvanglocatie zijn positief.  Soms komt er een om een potje mee te volley- of voetballen.

Vriendelijk, menselijk en respectvol, hoe moeilijk kan het zijn? 

Een simpele basis is het, waarop in dit geval een gemeenschap van plezier, energie, mededogen en vriendschap is gebouwd. Een geschenk uit de hemel.