Gijs Wouda bij de noodopvanglocatie voor asielzoekers.

De boel bij elkaar houden

In mijn vorige blog schreef ik over een geschenk uit de hemel. Dat was voor mij de betrokkenheid bij een crisis noodopvanglocatie voor asielzoekers. Ik heb dat als mooi en betekenisvol werk ervaren. En inmiddels heeft dat geleid tot de start van een nieuw avontuur. Met Joost van Soest en Gijs Wouda doe ik een poging om een nieuw bedrijf in locatiemanagement voor vluchtelingenopvang te starten. Voor meer informatie verwijs ik naar www.krokus.nu.

In de blog schreef ik dat vriendelijkheid, menselijkheid en respectvol gedrag de basis waren waarop in de crisis noodopvang een gemeenschap van plezier, energie, mededogen en vriendschap werd gebouwd.

In het grote geheel van de Nederlandse samenleving mis ik dat weleens. Er is sprake van bubbels: een bubbel van stedelijke theoretisch opgeleiden, van klimaatactivisten, van boeren, linkse woke of rechts radicaal. De groepen bereiken elkaar nauwelijks meer. Argumenten en (wetenschappelijke) onderbouwing van argumenten lijken nog maar nauwelijks relevant. Wederzijdse vriendelijkheid en respect is soms ver te zoeken.

Job Cohen werd jaren geleden weggehoond. Hij was een “theedrinkende softie”! Job Cohen ging als burgemeester van Amsterdam het gesprek aan met verschillende groepen in de samenleving. Met elkaar praten om elkaar te begrijpen, de kloof te overbruggen, elkaar vriendelijkheid en respect te betonen. Dat is de basis van een mooie levendige gemeenschap, zoals ook in de crisis noodopvang, waarin ik mocht werken.  

Degene die Job Cohen het meest stevig aanviel was Geert Wilders. De man met een fabelachtige track-record in het weghonen, ridiculiseren, criminaliseren en beledigen van mensen. Geert wordt mogelijk de nieuwe premier van Nederland. Hij kreeg in november 2023 een flink aantal stemmers achter zich. Ik begrijp dat niet.

Kennelijk leef ik in een tamelijk afgebakende bubbel. Misschien is die bubbel zodanig dat ik weinig verbinding heb met mensen die minder passen in “mijn eigen gelijk”. Wat zegt dat over mij?

Als projectmanager zoek ik vaak naar verbinding tussen mensen, belangen en disciplines. Dat doe ik vanuit de overtuiging dat je daarmee de toegevoegde waarde van een project voor de samenleving kan vergroten. Meer nut en meer draagvlak.

Dat geldt naar mijn idee ook in het grotere verband. Verbinding tussen mensen uit verschillende bubbels is noodzakelijk voor een plezierig samen leven. Een beetje vriendelijkheid, menselijkheid en respect voor een gemeenschap van plezier, energie, mededogen en vriendschap. Ik ga er mijn best voor doen.